نیلینگ - An Overview
نیلینگ - An Overview
Blog Article
امروزه این روش با کاربرد‌های متفاوت و گسترده‌تر نسبت به سالیان گذشته در سراسر دنیا و به خصوص ایران بسیار رایج شده است.
برای مثال کنترل کفایت تعداد زهکش های به کار رفته در پیش بارگذاری
در مرحله اول، یک تا چهار متر از عمق گودبرداری را خاکبرداری می‌کنند. عمق خاکبرداری در هر مرحله به کمک آزمایش‌های مکانیک خاک و گمانه زنی که پیش از شروع گودبرداری انجام شده و بسته به جنس خاک، ظرفیت باربری، پارامترهای مقاومت برشی، لایه بندی، میزان نفوذ آب های سطحی و میزان سربار متغیر آن تعیین می‌گردد.
عرض نوارهای زهکش (ژئوکامپوزیت) نیز باید حداقل ۲۰ سانتی‌متر در نظر گرفته شود.
استفاده از سازه نگهبان نیلینگ در ساختمان سازی نیز بسیار رایج بوده و معمولا در زمان‌هایی که سازه در خطر نشست و رانش زمین است اجرا می‌شود. استفاده از روش میخکوبی برای جلوگیری از آسیب‌های زلزله نیز کاربرد دارد.
این نوارها قادرند آب را از طریق منافذ خاک جذب و از زیر بدنه دیوار به محل مناسبی جهت تخلیه، هدایت کنند.
دیوارهای مختلف نگهبان هر یک دارای مزایا و محدودیت های ویژه ای بوده که به فرآخور پروژه ها میتوان از هر یک یا تلفیق آنها استفاده نمود.
وقوع چرخه‌های مکرر یخ زدن – آب شدن در خاک پشت دیوارهای خاک دوزی شده می‌تواند موجب کاهش مقاومت چسبندگی در میخ، دوغاب، و خاک، و نیز کاهش چسبندگی دیواره بتن پاشی شده شود.
البته در روش میخکوبی معمولا از یک لایه بتن پاششی (شاتکریت) به عنوان پوشش استفاده می شود.
در مرحله سوم و بعد از خاکبرداری و حفاری چاهک‌ها نوبت به جایگذاری میلگردها است. در این مرحله از میلگردهای مخصوص به عنوان نیل یا میخ با طول و ضخامت‌های مشخص استفاده می‌شود و در داخل گمانه‌ها قرار داده می‌شوند.
روش نیلینگ یا میخکوبی طبق مراحل زیر انجام می‌شود که عبارتند از:
توزیع فشار جانبی خاک بر روی دیوار سیستم میخ گذاری خاک و نیروی کششی سر میخ
هنگامی که بادرفت‌ها خشک باشند ممکن است مقاومت‌های قابل قبولی از خود ??? ??? نشان داده و نصب میخ‌ها در خاک را میسر سازند، اما وجود مقادیر نسبتا زیاد آب در پشت دیوارهای نیلینگ موجب می‌شود که ساختار بادرفت دچار فروپاشی شده و مقاومت آن به میزان قابل توجهی کاهش یابد.
این شرایط ممکن است موجب آن شود که به انجام اقدامات حفاظت در برابر خوردگی پرهزینه‌ای نیاز داشته باشیم.